W 1959 r. szacowano, że Ludność Wodniczka seszelska, ptak endemiczny, liczyła tylko 26 osobników, wszystkie ograniczone do Cousin.
Wkrótce wdrożono intensywny program ochrony przyrody: Kokosy zostały wycięte, aby rodzimy las Pisionia grandis, ulubiony przez seszelską trznadlę, mógł znów się rozwijać. Do 1982 roku populacja seszelskiej trznadla osiągnęła około 320 dorosłych osobników, co stanowiło maksymalną liczebność, jaką mógł utrzymać Cousin. Stamtąd, w celu zwiększenia liczebności populacji, wodniczka seszelska została reintrodukowana na innych wyspach Seszeli. Ptak ten występuje obecnie na pięciu innych wyspach Seszeli i liczy ponad 3000 osobników. Ptak ten został przeklasyfikowany z Czerwonej Listy "krytycznie zagrożony" na krytycznie zagrożony w 2015 roku i jest jednym z największych sukcesów ochrony przyrody w ostatnich czasach.