MARIANNE

MARIANNE

Dwunasta co do wielkości wyspa na Seszelach




Ciekawe fakty o Mariannie:

Marianne ma niespełna 2 kilometry długości i 700 metrów szerokości i znajduje się około 7 km na wschód od La Digue i 3,8 km od wyspy Felicite. Wyspa Marianne jest dwunastą co do wielkości (94,7 HA) granitową wyspą na Seszelach.

Najwyższym szczytem wyspy jest Morne Estel o wysokości 130 metrów. Drugi niższy szczyt (ok. 85 m) znajduje się na południu. Większa część wyspy to łagodnie nachylone tereny poniżej 50 metrów.
Wyspa zbudowana jest z granitu porfirytowego, nieco innego niż pozostałe wyspy z grupy Praslin / La Digue. W kierunku północno-zachodnim wyspę przecina wał gęsto rozczłonkowanej skały metadolerytowej. Na północnych zboczach wyspy występują brunatne skały ziemiste, powstałe w wyniku osadzania się guana na glebach granitowych. Po zachodniej stronie wyspy znajduje się mały "płaskowyż" z rafą przyboczną. Płaskowyż składa się z niedawno powstałych osadów wapiennych i osadów bagiennych. Dzięki łagodnym zboczom wyspy gleby czerwonoziemne nagromadziły się wszędzie, z wyjątkiem niektórych obszarów przybrzeżnych, gdzie gleby jest niewiele lub nie ma jej wcale.

Ilość słodkiej wody na wyspie jest ograniczona, zwłaszcza w porze suchej. W miejscu dawnej głównej osady (La Cour) znajdują się dwie płytkie studnie. Duża część płaskowyżu pokryta jest roślinnością bagienną (głównie turzycami i Ludwigią).

Die Insel war eine ehemalige Kokosnussplantage, und auf der Westseite der Insel befindet sich ein langer Strand. Die Südspitze von Marianne ist als Weltklasse-Tauchplatz bekannt. Im Umfeld der Insel kann man häufig Haie sichten.

Obecnie niezamieszkana, wyspa Marianne jest jednak prywatną własnością browaru SeyBrew i jest często odwiedzana przez łodzie wycieczkowe, głównie ze względu na słynne na całym świecie miejsca do nurkowania.

W XIX i XX wieku na Mariannie prowadzono działalność rolniczą i produkcję kopry. Wcześniej istniała tam osada La Cour. W 1940 r. na wyspie mieszkało 60 osób.

Na Mariannie występuje kilka gatunków gekonów, w tym gekon dzienny z La Digue (Phelsuma sundbergi ladiguensis) i Phelsuma astriata semicarinata. Podobno od czasu do czasu na wyspie można zaobserwować rzadką seszelską muchołówkę białoszyją (Terpsiphone corvina).

Był to również niegdyś dom dla wymarłego seszelskiego bielika Marianne.

pl_PLPolski